ARA

rodzaj ptaków z rodziny papugowatych (Psittacidae), zamieszkujących Amerykę Południową. Charakteryzują się dużymi rozmiarami i bardzo długim ogonem, kolorowym upierzeniem oraz dużym, hakowato zakończonym dziobem. Przedstawiciele obu płci wyglądają podobnie. Odżywiają się owocami i orzechami, których skorupę kruszą za pomocą bardzo silnego dzioba, a następnie wydobywają zawartość językiem. Łatwo się oswajają i dobrze współżyją w hodowli z innymi papugami, mogą jednak atakować inne zwierzęta lub obce osoby. Pojedyncze osobniki osiągały w hodowli wiek do 65 lat.
W krajach tropikalnych, a głównie w Ameryce, Afryce i Australii żyje kilkaset gatunków papug. Tym razem zajmiemy się dwiema, chyba najpopularniejszymi, z nich - Arą i Kakadu. Wszystkie papugi charakteryzują się dwiema cechami, które przyczyniły się do tak wielkiej ich popularności - są przepięknie ubarwione i... potrafią lepiej lub gorzej naśladować ludzką mowę. Indianie hodowali te piękne ptaki na długo przed odkryciem Ameryki, a do nas trafiły one z Indii za czasów Aleksandra Wielkiego, wzbudzając podziw i uwielbienie.
Papugi uważa się obok krukowatych za ptaki o najwyższym stopniu inteligencji, ale dostrzec to można jedynie u osobników żyjących z człowiekiem, gdyż na wolności ptaki te niczego i nikogo nie starają się naśladować. To zamiłowanie do 'papugowania' wiąże się prawdopodobnie z nudą, jaką odczuwa ptak zamknięty w klatce, pozbawiony towarzystwa swoich skrzydlatych braci. Poza niewątpliwą inteligencją do mówienia potrzebny jest jeszcze odpowiedni aparat mowy. W tym wypadku papugi są do tego najbardziej przystosowane ze wszystkich zwierząt. Z jednej strony ich gardziel i zakończenie tchawicy oraz mięsisty język umożliwiają artykulację 'ludzkich' dźwięków, z drugiej zaś strony umożliwia to nietypowo osadzony dziób - papugi mają kości górnej szczęki, na której osadzona jest gruba rogowa pokrywa wierzchniej części dzioba, połączone z resztą czaszki za pomocą stawów, nie mówiąc już o możliwości cofania i wysuwania do przodu dolnej szczęki.

Oczywiście, jak to bywa u wszystkich, nie tylko czworonożnych, gatunków, zdarzają się osobniki mniej i bardziej pojętne. Musimy jednak pamiętać, że ptaki nie tworzą zadań, a jedynie je naśladują. Czasem niewielki bodziec kojarzy im się z tym czy innym słowem i wtedy nasz pupil wprawia nas w niemałe zdumienie trafnie reagując odpowiednimi słowami na daną sytuację. I tak pukanie do drzwi wywoła u niej chęć powiedzenia 'proszę, proszę', ale tymi samymi słowami odpowie na pukanie w stół... Z drugiej jednak strony ptak potrafi również odpowiednio zareagować na swoje oczekiwanie (pragnienie) mówiąc 'do widzenia' gościowi którego nie lubi i którego jak najszybciej chciałby 'wyprosić'.

Wielka bystrość papug przejawia się nie tylko w odróżnianiu kobiet od mężczyzn czy domowników od obcych, lecz w ogóle różnych ludzi. Dana papuga nie zawsze jednakowo odnosi się do osób tej samej płci. Przeważnie 'rozważa', zanim się na coś zdecyduje lub coś czyni, czasami jednak z góry objawia do kogoś niechęć, która z czasem nie tylko się nie zmniejsza, ale wręcz potęguje. Biorąc pod uwagę fenomenalną pamięć tych ptaków, starajmy się im nie zajść za skórę! Z drugiej jednak strony, jeśli chcemy nauczyć czegoś naszego pupila, musimy postępować stanowczo, nie zapominając jednocześnie o łagodności i cierpliwości. Wielokrotne powtarzanie danego słowa w skojarzeniu z odpowiednią sytuacją z pewnością da nam wspaniały efekt pedagogiczny. Papugi potrafią nie tylko naśladować słowa, zdania czy melodie, ale również otaczające nas dźwięki - gwizd czajnika, dzwonek telefonu czy sygnał SMS, wywołując tym niezłe zamieszanie w domu.

 Chyba najmilszą w hodowli jest kakadu. Ciekawość jej dorównuje pamięci. Na podkreślenie zasługuje również silna indywidualność i oryginalność każdego osobnika. Niemalże nie można znaleźć dwóch ptaków tego gatunku o takim samym usposobieniu. Kakadu łatwo i serdecznie przywiązuje się do człowieka. W zachowaniu jest mniej nieobliczalna niż inne papugi, ale bardzo wrażliwa na dobre traktowanie. Dopiero przykre doświadczenia czynią ją przykrą i złośliwą. Zwykle jednak obwieszcza swoje przywiązanie opiekunowi w najróżniejszy sposób - pozwala się gładzić, nadstawia głowę gdy widzi, że chce się ją pieścić, wręcz podsuwa pióra pod ręce.

Jednak wyrazem uczuć u papug są nie słowa, lecz ich oczy. Wszelki stan podniecenia wyraża się u tych ptaków w bardzo szybkim rozszerzaniu się lub zwężaniu źrenic. Powtarzające się wahania wielkości źrenicy nakazują ostrożność, gdyż to oznacza, że ptak jest w najwyższym stopniu wzburzony i gotów do ataku. Im większa jest źrenica, tym bardziej zadowolona i radosna jest papuga. Nastroszenie piór na szyi i głowie jest również oznaką gniewu, a u niektórych gatunków (na przykład u ary) dodatkowo następuje zaczerwienienie skóry twarzy. Obcując więc z naszym pupilem na co dzień, nie wierzmy jego słowom - raczej jego ciału!

Hodowla dużych papug w domu nie jest zbyt trudna pod warunkiem, że możemy zapewnić naszemu pupilowi odpowiednio dużo miejsca - niedopuszczalne jest trzymanie tak dużego ptaka w małej klatce, bez możliwości rozprostowania skrzydeł. Papugi na wolności żywią się głównie pokarmem roślinnym, a dodatkowo także owadami i innymi zwierzątkami; my możemy je karmić gotowymi mieszankami urozmaicając je owocami i świeżymi gałązkami drzew owocowych.

Pamiętajmy, aby nie kupować papug z niepewnych źródeł. Ptaki te często pochodzą z przemytu, a takie osobniki nie dość że są obiektem przestępstwa, ale, co istotne, mogą być nosicielami niezwykle groźnych dla człowieka chorób. Kupujmy papugi tylko od doświadczonych hodowców lub w sklepie.

 
ARA
Ara ararauna czy ara zwyczajna nalezy do rodziny papug właœciwych. Zamieszkuje Amerykę Południowš , od Panamy do północnego Paragwaju i Brazyli. Mieszka w wilgotnych dzunglach. Większa od niej jest tylko ara hiacyntowa(anodorhynchus hyacinthinus). Rozrózienie płuci jest nie mozliwe gołym okiem. Nie którzy twierdzš ,ze mozna odróznić po wielkoœci dzioba (samiec ma większy). Nalezš one do najinteligentniejszych ptaków. Łudzie obcinajš im lotki by "nie uciekły" ,a przy okazji oszpeca się je tym. Nie którzy przywišzujš papugi do stojaka łańcuszkiem. Jest to bardzo głupi pomysł , poniewaz gdy ptak poderwie się to moze nawet złamac sobie noge (to bardzo często się dzieje). Optymalne wymiary klatki dla jednego ptaka to :

-Podstawa 100 cm na 150 cm
-Wysoka 150 cm.
Żywienie
Ary, podobnie jak większoœć papug, muszš dostawać mieszankę złożona z różnychgatunków nasion. Oprócz słonecznika, który ary bardzo chętnie zjadajš, muszš byćkarmione różnymi gatunkami orzechów oraz kukurydzš, kardi, konopiami, sorgiem,grykš, dari itp. Ważnym składnikiem ich karmy jest chude mięso, ponieważ wiemy,że w naturze często plšdruja gniazda mniejszych ptaków. Oczywiœcie podajemygotowane kurze jaja. W ten sposób ary przyjmujš bardzo ważne białka pochodzeniazwierzęcego. Bardzo wazne dla ar sš owoce (jabłka,gruszki, banany itp.) i warzywa (marchew, ogórek, sałata, itp.). Owoce iwarzywa powinny stanowić 1/3 ich całkowitej diety. Oprócz tej klasycznej karmymożemy dodawać araraunon moczone i skiełkowane nasiona. Do tego celu najlepiejnadajš się nasiona roœlin stršczkowych. Dla ar wielkie znaczenie ma duża iloœćœwieżych gałęzi do obdziobywania, ponieważ kora drzew zawiera szeregmikroelementów, które dla organizmów ptaków sš bardzo istotne jak i zcierania dzioba.Sprawš oczywistajest również wystarczajšcš iloœć œwieżej wody, a w miesišcach letnich- regularnezraszanie papug. Nieodzownym uzupełnieniem diety ar sš także różne witaminowe imultiwitaminowe zestawy np. kamień wapienny. Istniejš takze specjalne witaminy w formie proszkuktóry wsypuje się do nasion (przyczepia się ) http://www.lusi.omg.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=31&Itemid=28 zapraszam na ten link aby zobaczyć "skład pokarmu dla ararauny"

Rozmnazanie

Rozmnozenie tych ptaków to nie łatwa sprawa. Pierwszš trudnoœcia jest dobranie pary. Najlepiej jest gdy ptaki dobiorš się same ale w tym wypadku trzeba mieć kilka ptaków (najlepiej by były to młode ptaki które wychowujš się razem). Papugi te dojrzewaję w wieku około 6-8 lat. Aby para przystšpiła do lęgów trzeba im zamieœcić budke o wymiarach 70-70-100 cm. Na budke bardzo dobrze nadaję się dębowa beczka przewrócona na bok. Budka musi mieć otwór wejsciowy do budki o œrednicy 25 cm. Co roku ararauny poprawiaję domek i totez trzeba co roku zmieniać domek na nowy. Na dno budki powinno się wyłozyć 10-centymetrowš warstwę spróchniałego drewna wierzbowego,które papugi będš rozdrabniać i przygotowywać gniazdko. W naszym kraju ararauny podchodzš do lęgów w okresie zimy. Gdy samica duzo czasu spędza w budce oznacza to ,ze za niedługo zniesie jajka. Kilka dni przed wylęgiem daje się papugš specjalny pokarm. Gdy pisklęta się wyklujš dorosłe zjadajš ten pokarm w duzych iloœciach. Jeœli zobaczymy ,ze rodzice nie karmiš jekiegoœ pisklaczka trzeba w tedy je wyjšc i samemu je wykarmić. Pisklaki opuszczajš budke po tzrech miesišcach i zaczynajš jeœć same (naœladujš rodziców) ale i tak sš dokarmiane. Około dwa miesišce póŸniej zaczynajš fruwać i wyglšdajš prawie tak samo jak rodzice(sš mniejsze).

Hodowla

Hodowla tych papug jest bardzo trudna ,jest przeznaczona dla wparawionych hodowców papug...By hodować te papugi trzeba mieć przedewszystkim duzš ilosć miejsca dla nich, spore œrodki finansowe (samo kupienie to wydatek ale pienišdze jakie trzeba na nie wydać na utrzymanie ich w zdrowiu i dobrej kondycji tez nie jest mały),a najwazniejsza rzecza w ich hodowli jest to ,ze czeba miec bardzo duzo czasu na nie. Poniewaz potrzebuja one bardzo duzo miłoœci i "ciepła rodzinnego". Papugi te potrzebuja doskonałych warunkow do latania,aby mogły prawidłowo sie rozwijac i latać. Do tych papug trzeba bardzo dozo mówić aby nie czuły się samotne (to jest bardzo wazne). Klatka powinna być tylko po to by mogła w niej spać, gdyz powinna cały czas tatać i być poza niš. Bywajš tez wyjaki...Niektóre papugi wolš siedziec w kaltce lub na niej niz latać. Najlepszym rozwišzaniem jest woliera zewnętrzna ,ale jeszcze lepszym jest wewnętrzna.

Ara zielonoskrzydła

Ara zielonoskrzydła (Ara chloroptera) pochodzi z tropikalnych dżungli Ameryki Środkowej i Południowej. Bytując w gąszczach dżungli, poszczególne osobniki z grupy tych papug utrzymują pomiędzy sobą łączność głosową. Ary gniazdują w dziuplach. Samica znosi 2-4 jaj i wyłącznie ona wysiaduje je przez 25-28 dni. Po osiągnięciu 13 tygodni życia młode ptaki opuszczają gniazdo, ale jeszcze przez miesiąc są karmione przez rodziców, dojrzewają w wieku 2 lat. Są ptakami długowiecznymi; żyją około 70 lat. Pożywieniem tych papug są rożne owoce, nasiona, orzechy, chętnie ogryzają też świeże zielone gałązki.
Ary zielonoskrzydłe szybko się oswajają i łatwo uczą naśladować ludzką mowę. Są też mniej krzykliwe niż inne duże papugi. Są więc ptakami chętnie hodowanymi zarówno w hodowlach amatorskich, jak i w ogrodach zoologicznych. W warunkach ZOO dość często się rozmnażają.